مناجات محرمی با امام زمان عج الله تعالی فرجه
دوری از یار مرا بی سر و سامان کرده مبـتـلایم به غـم و غـربت هجران کرده سالهــا رفـت و دلـم طالـب دیـدار نـشـد غفلت از دوست مرا سخت پشیمان کرده در خورِ شأن کـریمان نـبُـوَد راندن من چـشـمهـایـم طـمـع دست کـریمـان کرده هرچـه با کـردۀ خـود خـاطـر او آزردم در عوض او به گدا لطف فراوان کرده جـاودانه بشـود خـیـر ز عـمـرش بـیـنـد هر که ما را ز غـم یـار پـریـشان کـرده چه کسی خواست که سینهزن جدّش باشم؟ چه کسی بود که اینگونه دعامان کرده؟ دسـت خـالـی ز عــزاخـانــۀ آقــا نـرود هر کسی را که خود فاطمه مهمان کرده روضهها فرصت خوبی است که ره گم نکنم کسریِ سال مرا این دهه جـبـران کرده دلـم ایـنـگـونـه اگـر شـور مـحـرّم دارد هرچه کرده نمک ذکر «حسینجان» کرده |